Blut en op vakantie.... of naar de gevangenis

Toen we in Lusaka waren merkte ik dat ik 125 dollar miste. Ik had namelijk 130, en nu nog maar 5 dollar. Eenmaal thuis aangekomen ben ik ernaar gaan zoeken in de hoop dat ik het had verstopt en was vergeten. Maar ondertussen miste ook Mirte 130 dollar. Nu, een halve week later, mis ik 400 kwacha, mist Kim 100 dollar en is er 1500 kwacha weg uit de pot. Voorheen dachten we nog dat één van onze logés zo vrij van geest was geweest om te stelen, maar dit keer (drie dagen na het tellen van het geld) is er weer heel veel geld weg. De enige die binnen is geweest was Martin, de elektricien. Ik heb hem ook uit de gang zien komen, de weg naar de slaapkamers, waar onze portemonnees onder onze kussens liggen. Hij heeft daar niets te zoeken, er is geen bedrading o.i.d. maar dat wist ik toen nog niet. Wat ik wel weet is dat ik hem daar vandaan heb zien komen en me afvroeg waarom hij daar was. Kort gezegd heeft hij dus meer 2100 kwacha en 360 dollar gestolen van ons. Hij heeft daarvoor in onze bedden, onder de kussens moeten graaien en zoeken om erbij te komen.
Titus, onze Afrika-papa heeft met hem gepraat maar hij ontkent alles. Helaas voor hem weten we dat hij liegt, want ik heb hem uit de slaapkamer zien komen, terwijl hij in de keuken had moeten zijn. Die twee zijn niet bij elkaar in de buurt... Hij heeft nu een week. Wanneer we terug zijn van vakantie (jaa we zitten nu in Livingstone), moet het geld terug zijn, en anders gaan we naar de politie.

Gisteren zijn we aangekomen in Livingstone. Toen we in de bus zaten moest die gewogen worden. Maar de bus was te zwaar, dus even een paar mensen eruit, weer wegen, mensen weer terug erin en toen mochten we doorrijden.
In de backpackers Fawlty Towers hebben we een kamer met eigen badkamertje en 2 stapelbedden. Ik lig boven. Niet te doen. Veel te hoog en veel te moeilijk.

Vandaag zijn we naar de Victoria Falls geweest. Het is daar prachtig. Die watervallen zijn ZO groot!! Dus eeh, pap en mam, wat we in Ijsland hebben gezien stelt niets voor. Mieren met olifanten vergelijken. Het water stort naar beneden en omdat het net regenseizoen is geweest was er zo veel water dat dat niet netjes naar beneden viel, maar weer terug omhoog stortte waardoor wij super nat werden geregend. Mijn driekwartsbroek was zo zwaar dat het nu een lange broek is.
Het zat er trouwens vol bavianen. Supereng! Grote agressieve apen die het op je rugzak gemunt hebben. Die zat dus om die reden goed op slot en vastgesnoerd aan m’n lijf. Die twee gekken met wie ik op reis ben vonden het een leuk grapje om me even bang te maken terwijl ze aan het filmen waren. Onder het mom van: leuk voor de kijkcijfers, die bek van je.

We moeten een nieuw visum omdat de onze verloopt voordat we hier weg kunnen. Dus we gingen aan de grens even vragen naar het hoe en wat. Bleek dat we de verkeerde stempel in ons paspoort hadden gekregen die niet macht met het visum en ons reisdoel. Bleek dat we na 30 dagen een stempel hadden moeten halen, wat we niet gedaan hadden. Dat was 24 dagen geleden. We hebben dus 24 dagen illegaal doorgebracht in Zambia. Het is gelukkig opgelost omdat de man een ander mannetje ging bellen die wij weer moesten bellen en opzoeken zodat het kon worden opgelost. Toen we klaar waren bij de watervallen hebben we de officiele papieren opgehaald en zijn we naar de Immigration Office gegaan. Het was een mooi gebouw met duidelijke ingang, maar met niets achter de deur. Toen kwam ons mannetje aangelopen en nam ons mee het gebouw in. Wat niet alleen een Immigration Office was, maar ook een gevangenis. En het mannetje bleef maar herhalen dat als we door de politie waren gecontroleerd, dat we dan mooi in de gevangenis hadden gezeten en 4000 Kwacha zouden moeten betalen. Gevangenis. 4000 Kwacha. Gevangenis… 4000 Kwacha…
Dit was dus echt even een schijt-in-je-broek-momentje. Want we zaten niet echt te wachten op een locked-up abroad verhaal. Nu moeten we aanstaande maandag weer een stempel. En de 24ste het land uit om een toeristenvisum te kunnen krijgen. Dat gaat nog wat worden.

En we gingen net pizza eten. Eerst in de oven en dan opeten. Is de bedoeling. We hebben de pizza tien minuten in de oven gehad op een temperatuur die stukken lager was dan op de verpakking stond. Maar toen we de keuken weer in kwamen, of nouja er naartoe liepen zagen we al dat er iets niet klopte. De volledige keuken was verdwenen achter een rookwolk die werd geproduceerd in de oven. Onze pizza was niet meer eetbaar.

Morgen gezellig een hele dag voor leeuwenwelpjes zorgen.